Jest rośliną dwuletnią. W pierwszym roku wytwarza gęstą niską rozetę liściową, z której w następnym sezonie wyrasta wysoki, silny, wyprostowany pęd. Liście pokryte gęstym srebrzystym kutnerem (włoskami) u podstawy rośliny są duże, wyżej coraz mniejsze. Żółte kwiaty rozwijają się kolejno, zaczynając od najniższych na pędzie.
Gdzie rośnie dziewanna, tam bez posagu panna - stare ludowe przysłowie.
***
Na mojej działce zasiało mi się mnóstwo sadzonek tej rośliny. Niestety dziewanna okazała się mało urokliwa, bowiem kwiaty liczne na grubym, wysokim pędzie były bardzo drobne.
Natura potrafi zaskakiwać. Dziewanna najlepiej rośnie na glebie przepuszczalnej, ubogiej w składniki pokarmowe (nawet na piasku), w miejscach ciepłych i dobrze nasłonecznionych. Źle znosi ciężką, żyzną glebę: rośnie gorzej i słabo kwitnie, może też chorować. To jeden z niewielu gatunków, które tak dobrze tolerują niedostatek wody i palące słońce.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz