Bluszczyk kurdybanek (Glechoma hederacea)

Bluszczyk kurdybanek (Glechoma hederacea) funkcjonuje pod wieloma nazwami, a najciekawszą wydaje mi się, jako ziółko Jana Sobieskiego.

Legenda mówi, że Król Jan III Sobieski znając lecznicze właściwości kurdybanka "zabrał" ten pospolity chwast na wojnę, częstował swoich żołnierzy herbatką z liści kurdybanka chroniąc ich przed chorobami. Ponieważ kurdybanek posiada właściwości przeciwzapalne i regenerujące Sobieski wykorzystywał to zioło do opatrunków na krwawiące i trudno gojące się rany. Hamuje bowiem krwawienie.

Być może serwował go żołnierzom również na kaca, bowiem bluszczyk kurdybanek to naturalne antidotum na zatrucie organizmu, choćby po wypiciu nadmiernej ilości alkoholu.
Jednym słowem dzięki bluszczykowi kurdybankowi poprowadził swoją armię do zwycięstwa pod Wiedniem.

Bluszczyk kurdybanek (Glechoma hederacea) działa zbawiennie na układ pokarmowy. Napary, odwary z listków pomagają łagodzić dolegliwości wątroby i trzustki, przyczynia się do likwidacji kamieni cholesterolowych. 

Reguluje pracę oskrzeli i płuc, działa zatem korzystnie przy astmie i kłopotach z oddychaniem. Pomocna w reumatyzmie.

Wszędobylskie zioło pnące się po ziemi, rozrastające się przez kłącza zaczyna kwitnąć w drugim roku życia przeważnie w maju i kwitnie aż do jesieni.
Kwiaty ma niebieskie, listki młode zielone, stare fioletowo-czerwono-bordowe.

Bluszczyk kurdybanek ma charakterystyczny smak i zapach, dlatego warto go wykorzystywać jako przyprawę do sałatek i innych dań. Najlepsze są młode listki.
Roślina miododajna, cenna dla pszczół.