Żmijowiec zwyczajny (Echium vulgare L.)

Żmijowiec zwyczajny jest rośliną zielną dosyć pospolitą na łąkach, bezdrożach, skarpach, nieużytkach. Lubi ciepło oraz suchą i piaszczystą glebę.

Ma dość charakterystyczny wygląd, lancetowate, szorstko owłosione liście, kwiaty, które na początku kwitną na różowo, z czasem przybierają purpurowy i wreszcie niebieski kolor. Z kwiatów wyrastają pręciki, wyglądem przypominające język żmii, stąd, między innymi, nazwa rośliny.

 

 

  

  

 

W medycynie ludowej powszechnie stosowano żmijowca przeciwko ukąszeniom żmij, a także jako lek już po ukąszeniu. Wykorzystywano go także do przemywania ran, łagodzenia stanów zapalnych skóry. Napar z rośliny stosowano w leczeniu padaczki oraz jako środek przeciwbólowy i leczący migreny.

Stosowany zewnętrznie łagodzi stany zapalne skóry, regeneruje naskórek, przyspiesza gojenie się ran. Z powodzeniem można stosować go na oparzenia, odleżyny, stłuczenia, opuchnięcia i trudno gojące się rany.

Żmijowiec jest nieoceniony jako środek łagodzący ból i swędzenie po ukąszeniach owadów, w szczególności komarów. Związki aktywne, zawarte w roślinie, łagodzą ból po ukąszeniu, przyspieszają zniesienie opuchlizny i obrzęku, regenerują naskórek.